تانگو آرژانتینی

افسانه ها و داستانهای زیادی در مورد پیدایش و توسعه تانگو وجود دارد. تانگو یک رقص و موسیقی است که در بوینس آیرس در آغاز قرن آغاز شد و در گلدان ذوب فرهنگها بوینوس آیرس توسعه یافت. کلمه تانگو در آن زمان برای توصیف موسیقی و رقص مختلف استفاده می شد.

ریشه های دقیق تانگو - چه رقص و چه خود کلمه- در افسانه ها و تاریخ ثبت نشده گم شده است. نظریه عمومی پذیرفته شده این است که در اواسط دهه 1800 ، برده های آفریقایی به آرژانتین آورده شدند و شروع به تأثیرگذاری بر فرهنگ محلی کردند. کلمه "تانگو" ممکن است مستقیماً آفریقایی باشد ، به معنی "مکان بسته" یا "زمین محفوظ". یا ممکن است از پرتغالی (و از فعل لاتین tanguere ، لمس) گرفته شده و توسط آفریقایی ها در کشتی های برده گرفته شده است. کلمه "تانگو" از هر ریشه ای که باشد معنای استاندارد محلی را که بردگان آفریقایی و دیگران برای رقص در آن جمع می شدند به دست آورد.

به احتمال زیاد تانگو در سالن های رقص آفریقایی-آرژانتینی متولد شد که در آن کمپادریتوها حضور داشتند ، مردان جوان ، عمدتاً بومی و فقیر ، که دوست داشتند در کلاه های شلخته لباس بپوشند ، دستمال های گردن بسته و چکمه های پاشنه بلند با چاقوهایی که به طور معمولی در کمربند آنها چسبانده شده بود. کامپادریتوها تانگو را به Corrales Viejos-منطقه کشتارگاه بوینس آیرس-بردند و آن را در مراکز مختلف با شرایط کم زندگی که رقص در آنها برگزار می شد ، معرفی کردند: بارها ، سالن های رقص و فاحشه خانه ها. در اینجا بود که ریتم های آفریقایی با موسیقی میلونگای آرژانتین (یک پولکای سریع) آشنا شد و به زودی مراحل جدیدی ابداع شد و به مرحله اجرا درآمد.

سرانجام ، همه از تانگو مطلع شدند و در آغاز قرن بیستم ، تانگو هم به عنوان رقص و هم به عنوان یک شکل جنینی از موسیقی عامه ، جایگاه محکمی در شهر سریع در حال تولد خود ایجاد کرده بود. به زودی به شهرهای استانی آرژانتین و از طریق رودخانه پلات به مونته ویدئو ، پایتخت اروگوئه گسترش یافت ، جایی که به همان اندازه در بوئنوس آیرس بخشی از فرهنگ شهری شد.

گسترش جهانی تانگو در اوایل دهه 1900 هنگامی رخ داد که فرزندان ثروتمند خانواده های جامعه آرژانتینی راهی پاریس شدند و تانگو را وارد جامعه ای کردند که مشتاق نوآوری است و کاملاً از ماهیت خطرناک رقص یا رقص با جوانان ثروتمند بیزار نیست. مردان لاتین تا سال 1913 ، تانگو به یک پدیده بین المللی در پاریس ، لندن و نیویورک تبدیل شد. نخبگان آرژانتینی که از تانگو طفره رفته بودند ، اکنون مجبور شدند آن را با غرور ملی بپذیرند. تانگو در سراسر دهه 1920 و 1930 در سراسر جهان گسترش یافت و به عنوان بیان اساسی فرهنگ آرژانتین مطرح شد و عصر طلایی تا دهه 1940 و 1950 ادامه یافت. احیای فعلی از اوایل دهه 1980 آغاز می شود ، زمانی که یک نمایش صحنه ای تانگو آرژانتینو در جهان گشت و گذار کرد و نسخه خیره کننده ای از تانگو را ایجاد کرد که گفته می شود باعث احیای دوباره در ایالات متحده ، اروپا و ژاپن شده است. سال 2008 دوباره دوره ای از تجدید است ، تنش بین بین المللی و آرژانتینی ، بین تمایل به بازآفرینی عصر طلایی و دیگری برای تحول آن در پرتو فرهنگ و ارزش های مدرن. با توجه به مکانهای رقصیدن در بسیاری از شهرها و شهرها و افزایش فستیوالهای بین المللی ، علاقه مندی زیادی در سراسر جهان وجود دارد.

خواه به دنبال سرگرمی جدیدی هستید یا راهی برای برقراری ارتباط با شریک زندگی خود ، می خواهید زندگی اجتماعی خود را بهبود بخشید ، یا می خواهید مهارت های رقص خود را به سطح بالاتری برسانید ، استودیوهای رقص Fred Astaire از شما می خواهند با اطمینان رقصید - و لذت ببرید از اولین درس شما! همین امروز با ما تماس بگیرید.