Dominus Marcus Astaire

Biographia Domini Fred

Fred Astaire, Fridericus Austerlitz II anno 1899 natus, negotium agere coepit quattuor annis, in Broadway et in Vaudeville cum Adele maiore sorore faciendo. Iuvenis adultus, ad Hollywood contendit ubi cum Ginger Rogers per novem pelliculas societate felix incepit. Apparuit in membrana cum stellae coaeternae ut Joan Crawford, Rita Hayworth, Ann Miller, Debbie Reynolds, Judy Garland, et Cyd Charisse. Etiam co-stellas cum maximis illius temporis actoribus, inter Bing Crosby, Red Skelton, George Burns, et Gene Kelly. Fred Astaire non solum magnus saltator fuit - faciem pelliculae musicae Americanae cum stilo et gratia mutans - sed etiam cantor fuit et histrio cum multis aliis creditis dramaticis et comicis, tam in cinematographicis quam in TV specialibus. Fred Astaire etiam viam sequentes saltationis in cinematographicis cinematographicis mutavit, asserens focum servari in plena saltatione saltantium et in gradibus ipsis choreis, adhibitis stationariis emissa camera - magnis ictibus, latis & quam paucis incisis quam maxime permittens auditores sentire quasi saltatorem in scaena, versus tunc populares utendi cameram crebris plagis crebris et prope discursibus utendi assidue vagandi.
Fred Astaire
Fred astaire6

Astaire honorarium Academiae lacus anno 1950 accepit pro « una arte et additamentis ad technicam picturarum musicorum ». Promeritum choreographiae tenet decem musicae suae pelliculae inter 1934-1961 emissae, inter quas "Top Hat", "Fontem Funny" et "Placitas Societatis". Quinque Emmys opera sua in televisione vicit, inter tres pro varietate spectaculorum, Vespera cum Fred Astaire (1959, quae inaudita novem Emmys in omnibus vicit!) et Aliae Vesperae cum Fred Astaire (1960).

Suis posterioribus annis apparuit in pelliculis, inter "Finian's Iris" (1968), et "Turring Inferno" (1974) quae Oscar nominationem meruit. Etiam in muneribus televisificis programmatibus ut Fur capit, et Battlestar Galactica (quas annuisse dicebat, ex auctoritate nepotum suorum). Astaisius etiam vocem suam pluribus animatis natorum TV specialibus praebuit, notissime; Natalis Comin 'ad oppidum (1970) et Pascha Bunny est Comin, ad oppidum (1977). Astaire in MCMLXXXI a film Instituti Americani lacus vitae tempus accepit, qui anno 1981 etiam eum nominavit "Quintus Maximus Actor" (in eorum "The L Maximi 'collaborative Fabulae" album).

Fred Astaire ex pneumonia anno 1987 mortuus est, annos natus 88. Obitu suo, mundus veram chorum legendam perdidit. Eius sine labore levitas et gratia numquam iterum comparuit. Sicut Mikhail Baryshnikov observavit tempore mortis Fred Astaire, "Nemo saltator potest Fred Astaire vigilare nec scit nos omnes in alio negotio fuisse".

Marcus Astaire in Dance Socii

Quamquam clarissimus societate magica cum Ginger Rogers, Fred Astaire vere rex musicorum cinematographicorum fuit, cum curriculo cinematographico 35 annorum disiunctus est! Astaire paribus justos clarissimorum saltantium et astra pellicularum sui temporis, additis:

“Pro ballroom tripudium mementote socios vestros proprios quoque stilos habere. Cole mollitiem. Socium tuum ad illud socium accommodare poteris. Quod cum facis, non singularitatem tuam tradis, sed socium tuum confundis.

– Fred Astaire, from The Fred Astaire Top Hat Dance Album (1936)

Songs Introductio ab Fred

Fred Astaire multa carmina in notis Americanorum compositoribus, quae classica facta sunt, intulerunt, inter quas

  • Cole Porter's "Nox ac dies" e Divortio Gay (1932)
  • Hieronymus Kern's "Nice Opus Si Impetrandum" a puella in Tribulatione (1937) et "A Fine Romance," "Viam Spectas Tonight," et "Numquam Gonna Saltatio" a Swing Time (1936).
  • Marcus Berolinensis "Graeam ad Cheek" et "Nonne est haec dies pulchra" ab Top Hat (1936) et "Faciem Musicam et Saltationem" ex sequere Classem (1936).
  • Gershwins "Dies Nebulosus" a puella in angustia (1937) et "vocemus rem totam," "Illi risi sunt," "Non auferent a me" et "Saltare" a Faciemus Saltatio (MCMXXXVII)