Ο Αστέρ έλαβε τιμητικό Όσκαρ το 1950 για τη «μοναδική του τέχνη και τη συνεισφορά του στην τεχνική των μουσικών εικόνων». Έχει τίτλους χορογραφίας για δέκα από τα μιούζικαλ ταινιών του που κυκλοφόρησαν μεταξύ 1934-1961, συμπεριλαμβανομένων των "Top Hat", "Funny Face" και "The Pleasure of His Company". Κέρδισε πέντε Emmy για τη δουλειά του στην τηλεόραση, συμπεριλαμβανομένων τριών για τα βαριετέ του, An Evening with Fred Astaire (1959, που κέρδισε συνολικά εννέα Emmy!) και Another Evening with Fred Astaire (1960).

Στα τελευταία του χρόνια, συνέχισε να εμφανίζεται σε ταινίες, όπως το "Finian's Rainbow" (1968) και το "The Towering Inferno" (1974) που του χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ. Πρωταγωνίστησε επίσης σε τηλεοπτικούς ρόλους σε προγράμματα όπως π.χ Χρειάζεται ένας κλέφτης, και  Battlestar Galactica (το οποίο είπε ότι συμφώνησε, λόγω της επιρροής των εγγονιών του). Ο Astaire δάνεισε επίσης τη φωνή του σε πολλές τηλεοπτικές αφιερώσεις κινουμένων σχεδίων για παιδιά, με πιο αξιοσημείωτο Ο Άγιος Βασίλης έρχεται στην πόλη (1970), και Το λαγουδάκι του Πάσχα έρχεται στην πόλη (1977). Ο Astaire έλαβε ένα Βραβείο Lifetime Achievement το 1981 από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου, το οποίο το 2011 τον ανακήρυξε επίσης τον «Πέμπτο καλύτερο ηθοποιό» (μεταξύ τους «Οι 50 καλύτεροι θρύλοι της οθόνης” λίστα).

Ο Φρεντ Αστέρ πέθανε το 1987 από πνευμονία, σε ηλικία 88 ετών. Με τον θάνατό του, ο κόσμος έχασε έναν αληθινό θρύλο του χορού. Η αβίαστη ελαφρότητα και χάρη του μπορεί να μην φανούν ποτέ ξανά. Όπως παρατήρησε ο Mikhail Baryshnikov τη στιγμή του θανάτου του Fred Astaire, «Κανένας χορευτής δεν μπορεί να παρακολουθήσει τον Fred Astaire και να μην ξέρει ότι όλοι θα έπρεπε να είχαμε άλλη δουλειά».