Fokstrot
Harry Fox, tancerz wodewilowy i komik, użyczył swojego imienia krokowi tanecznemu Foxtrot. Uważano, że Fox jako pierwszy zastosował „powolny krok”, stąd… narodziny Foxtrota. To pierwsze użycie „wolnego kroku” w stylu freestyle stało się modne około 1912 roku, w okresie muzyki ragtime. Oznaczało to zupełnie nową fazę tańca towarzyskiego, w której partnerzy tańczyli znacznie bliżej siebie i dostosowywali się do nowej, radosnej muzyki. Przed tym okresem popularna była Polka, Walc i One-Step. W tych tańcach partnerzy trzymani byli na odległość ramienia i obserwowano ustalony wzór.
Do 1915 roku nastąpiła kolejna zmiana — powstawały nowe, melodyjne piosenki „popowe”; melodie takie jak „Oh, You Beautiful Doll” i „Ida” były hitami dnia. Publiczność szybko doceniła przejście na płynniejszy, bardziej rytmiczny styl muzyczny, a ich taniec zaczął wchłaniać lepsze cechy starszych tańców. Od 1917 roku po dzień dzisiejszy kładziono nacisk na płynniejszy taniec i zindywidualizowaną ekspresję. W 1960 roku międzynarodowy styl tańca wkraczał na amerykańskie sale balowe, a wiele technik zostało wprowadzonych do amerykańskiego stylu Foxtrot. W chwili pisania tego tekstu główna różnica między tymi dwoma stylami polega na tym, że styl międzynarodowy Foxtrot tańczy się całkowicie w kontakcie, utrzymując normalny chwyt taneczny, podczas gdy styl amerykański pozwala na całkowitą swobodę ekspresji przy użyciu różnych chwytów i pozycji tanecznych. Dzięki gładkiemu i wyrafinowanemu odczuciu większość figurek jest przeznaczona na większą podłogę sali balowej. Jednak te same figury nadają się również na przeciętny parkiet taneczny, gdy tańczy się je bardziej zwięźle.
W Fred Astaire Dance Studios nauczysz się szybciej i osiągniesz więcej, niezależnie od poziomu umiejętności i obaw. I zawsze znajdziesz ciepłą i przyjazną społeczność, która zainspiruje Cię do osiągnięcia nowych wyżyn! Zadzwoń do nas – albo jeszcze lepiej, wpadnij! Pomożemy Ci zacząć już dziś.